Cando
chegou á Augateca “Matar a un reiseñor”
en versión novela gráfica, sentín o desexo de lela para
rememorar aquela tenra historia e a súa extraordinaria adaptación
cinematográfica que me conmoveran moitos anos atrás. Non me
decepcionou, o resultado é excelente; o autor (Fred Fordham)
capta maxistralmente a esencia do orixinal: guión, escenarios,
caracterización e expresividade das personaxes transpórtante á
Alabama de 1930 e mergúllante no corazonciño de Scout, a doce e ao
mesmo tempo rebelde nena á que lle gusta ler, saber, escoitar e a
través da cal imos coñecendo ás demais personaxes e o
desenvolvemento dos acontecementos.
![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhHU-doIQzydTm0KhJsg1n4BPFbwFaIvaI8dmbj2R8OxhfFVVRADzoCYuD-wbVb1PVBM263vWURghPZHMTWuM7m2ivipT1orsU6lyQFLyXOGZaoErfnQptMd_FpvC9ENQUsvEzI7sXPRYbZ/s400/matar_a_un_ruise%25C3%25B1or_novela.jpg)
Todo iso apoiado nunha acertada
elección visual: clásica, con cores suaves, planos moi ben
elixidos, unhas composicións exquisitas e un certo toque de
inxenuidade que conecta coa actitude por momentos pueril dos tres
protagonistas infantís. Non só gocei moitísimo a lectura e
contemplación lenta da obra, senón que me entraron ganas de ler de
novo a novela. Unha relectura máis repousada que entón,
saboreando frase a frase, levoume a profundar na psique de cada
personaxe e a reafirmarme na idea de que esta é unha novela que todo
o mundo debería ler porque retrata unha realidade que sempre está
vixente por moito que a sociedade avance, en fin, un clásico con
maiúsculas dos que nos fan crecer como persoas.
![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhHU-doIQzydTm0KhJsg1n4BPFbwFaIvaI8dmbj2R8OxhfFVVRADzoCYuD-wbVb1PVBM263vWURghPZHMTWuM7m2ivipT1orsU6lyQFLyXOGZaoErfnQptMd_FpvC9ENQUsvEzI7sXPRYbZ/s400/matar_a_un_ruise%25C3%25B1or_novela.jpg)
Se
vos atrevedes coas dúas, recomendaría empezar pola novela de
Harper Lee. Se es dos “alérxicos” á lectura e non che
importa o “spoiler”, comeza polo cómic (quizais te animes
despois co libro, que é máis rico en detalles) e por suposto, como
broche de ouro, recomendo encarecidamente o visionado do filme
“Matar a un ruiseñor” de Robert
Mulligan, unha desas xoias que nos deixou a “sétima arte”.
Gloria